سکوت می کنم
به بلندای احساس می ایستم!
تا تمام شهر فریادش را بخورد.
تا صدای بوق سرد ماشینها
مرا نیازارد
.
.
.
در خلا غرقم
آرام سکوت می کنم!
خیابان را می کشم
دنباله دار می شود..........قصه ی غصه هایم!
قول میدهم دیگر عاشق نشوم
دل ببندم به همین بوقهای ممتد دلخراش
و مات.............................
«سودابه»
