در ابتدای این فصول

در ابتدای چشم به ظاهر زیبایت کور می شوم!تا زیباییت تمام بودنم را گیج کند

تا فردا بهانه ایی برای ماندن نداشته باشم!من گیج زیبایی تو می شوم

کور شاید حرفی بنام عشقت.تو نفرینی که بر من غزل می شوی در من جوانه می زنی

حسی شبیه..........شبیه شبهایی که عاشقت بودم و روزهایی که نبودی تا انتهای این جاده مرا خام خود نکند

تا یک بار دیگر بدانم دنیا انقدر نامرد هست که من دیوانه ی نبودنت پشت چشمانت منتظر بمانم

و تو حسی که قطره قطره آبم می کنی 

بخند به تمام خاکسترم بخند!!!!!!!!!!!!این قامت سرد من است . چیزی نمانده برای عاشق شدن تو!!!!!!!!!!!!!!

رفته ایی اری رفته ایی و سکوت سرد صدایت هنوز در من جاریست.

من دختر کویرم اما برای بودنت بارانی می شوم که تمام عشق را می فهمد!

تقدیم به تو که ................

سودابه